BİR FOTOĞRAFA...

BİR FOTOĞRAFA...
Karşımdasın işte...
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.
Tıkandığım o an,
elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.

Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldım.

Bir senfoni vardı kulağımda çalınan,
bitti artık hepsi...
Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme.
Bakış açım belli oldu yine.
Geride kalan, ardından bakar gidenlerin.
Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim.
Dağlara çarptım her esişimde.
Yollara küfrettim her gidişinde.

Demiştim sana hatırlarsan:
"Önemli olan
'zamana bırakmak' değil,
'zamanla bırakmamak'tır..."
Şimdi bana, geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır.

Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...

Nazım Hikmet

nerden buldun sen bunu ya dehşet bişiymişşş

sana katılıyorum ömer gerçekten de çokk gzl ellerine sağlık nurşen

hımm ya çiçi fazla takılma böyle şirlere gidiş hattı iiyi deil seninn için

ndn kuşum beaa neresi kötü bunun ne güsel işte

bncede

benim şiire lafım yok eyw güzel şiir sana bi zarrarı olmasın die dedim
anladın sen onu (depresyon falan olmasın ))

yok yha ne depresyonu

nursen:) demiş ki:

yok yha ne depresyonu

eet anlaştık

saol paylaşım için

bişi diil arkideşer afiyet olsun

bişi diil